حفاظت در حالت مجزا
حفاظت در حالت مجزا
در اینجا، حفاظت حالت مجزا مورد بحث قرار گرفته است. در این مورد، از آنجایی که سطح جریان خطا کاهش یافته است، MC سیگنال هایی را برای PD های مسیر-بار و حلقه برای تغییر تنظیمات رل? خود به حالت مجزا ارسال می کند.
بیشتر بخوانید : پمپ وکیوم چیست؟
B1 : خطای مسیر-بار
این مورد نشان می دهد که چگونه طرح حفاظتی، خطای مسیر-بار را در حالت مجزا رفع می کند. خطای تک فاز به زمین در t = 3 s روی مسیر-بار در ویستای C و در حلق? 1 اتفاق می افتد (شکل 2 را ببینید)، و جریان خطا عمدتا توسط ژنراتور سنکرون تامین شده است. در شکل 14 (a)، خطا توسط PD مسیر-بار مستقر در ویستای C رفع شده است. همانطور که در شکل نشان داده شده است، جریان خطا در مسیر-بارِ ویستای C حدود 3.2 kA (rms) می باشد، و رل? مسیر-بار خطا را در کمتر از 0.1 s رفع می کند. این تاخیر زمانی شامل تاخیر زمان ناگهانی/معین رله و زمان عملیاتی قطع کننده می باشد. در شکل 14 (b)، فرض شده است که PD مسیر-بار موفق به رفع خطا نشده و خطا به وسیل? حفاظت پشتیبانِ تامین شده توسط دو PD حلقه در ویستای C رفع شد است. در این شکل، خطا توسط حفاظت پشتیبان پس از حدود 0.16 s رفع شده است، که زمان کل عملیات حفاظت های اولیه و پشتیبان می باشد. هر دو سناریو منجر به قطعی برق در ساختمان های متصل به ویستای C می شوند. در مقایسه با مورد A1، جریان خطا در شکل 14 به طور قابل توجهی در حالت مجزا کاهش یافته است.
B2 : خطای حلقه
این مورد نشان می دهد که چگونه طرح های POTT و حفاظت پشتیبان آن، خطای حلقه را در حالت مجزا رفع می کنند. خطای تک فاز به زمین در t = 3 s در بخشی از حلقه بین ویستای C و ویستای D رخ داده است (شکل 2 را ببینید)، و جریان خطا عمدتا توسط ژنراتور سنکرون تامین شده است. در شکل 15 (a) ، خطا توسط طرح POTT از PD های تزویج شده (C1 و D2) در این بخش از حلقه رفع شده است. از آنجایی که موقعیت خطا در نزدیکی وسط حلقه می باشد، هر دوی D2 و C1 جریان خطایی در حدود 2 kA (rms) را شناسایی می کنند و خطا در کمتر از 0.1 s بدون هیچ گونه وقفه ای برای تامین برق ساختمان های پردیس رفع شده است. شکل 15 (b) حالتی را نشان می دهد که در آن هرگاه طرح POTT شکست بخورد، خطا توسط PD های حلق? پشتیبان جدا شده می شود. در این شکل، قطع کنند? D2 با موفقیت عمل می کند در حالی که C1 ناموفق است. قطع کنند? پشتیبان در C2 سبب جدایی خطا حدود 0.18 s پس از اعمال خطا می شود. همانطور که در شکل 15 (b) نشان داده شده است، مابین 3.09 s و 3.18 s ، فقط یک طرف حلقه (ویستای C) همچنان جریان خطا را تامین می کند، بنابراین در طول این مدت، جریان گذرنده از رل? D2 به صفر کاهش می یابد در حالی که جریان گذرنده از رل?C1 افزایش می یابد، و جریان خطای کل از حدود 4 kA (rms) به 3.1 kA (rms) کاهش یافته است. در شکل 15 (b)، قطعی برقی در بارهای متصل به ویستای C وجود دارد چرا که از حلقه جدا شده است. در مقایسه با مورد A2، جریان خطا به طور قابل توجهی در حالت مجزا کاهش یافته است.